In een dorpje waar kinderen altijd buitenspelen, gaan Mika en Pip (een volwassen koppel) elke dag wandelen. Ze hebben zelf geen kinderen, maar zien ze wel altijd spelen. Wanneer het volledige dorp bedekt wordt onder een dikke laag sneeuw, maken ook Mika en Pip een sneeuwman. Of beter: een sneeuwkind. En plots gebeurt er iets vreemds: het sneeuwkind leeft! De nieuwe 'ouders' dopen het kind Winter en nemen het mee naar huis. Maar Winter is niet zoals andere kinderen: zij mag niet bij de haard zitten, en mag niet buiten in de zon spelen. Ze slaapt in de vriezer. Wanneer Winter uiteindelijk toch met de kinderen verstoppertje gaat spelen in de lentezon, vindt niemand Winter nog terug ...

Hoewel Waar is Winter? geen gemakkelijke onderwerpen aansnijdt (onvervulde kinderwens, verlies ...), weet Gerda Dendooven een hoopvol en troostrijk verhaal te schrijven. Veel van de onderwerpen zijn enkel tussen de lijntjes te lezen. Zo lees je niet dat het koppel triest is dat ze geen kinderen kunnen krijgen, maar wel dat ze blij (en ongerust) zijn wanneer het wel lukt. Het verlies wordt ook niet expliciet als rouw omschreven, maar in een verrassend warm en inspirerend verhaal.

De illustraties van Gerda Dendooven zijn zoals steeds prachtig. Ze kiest ervoor om Winter een guitige uitstraling te geven, en de ogenschijnlijke achteloosheid waarmee ze de andere figuren op het blad zet, dragen bij aan een warm, maar modern ogend boek. Het verhaal dat op het eerste zicht niet heel vernieuwend lijkt, krijgt door de uitgekiende taal, warme illustraties en vakkundige tact een zacht laagje sneeuw, en vooral: troost.