Twee kinderen, Nout en ik, gaan naar de Razende Ruimte. Maar waar is die Razende Ruimte eigenlijk? Tja, dat weten ze zelf ook niet. Dus gaan ze op zoek. En dat wordt een razend spannend avontuur!

Fleur Doornberg-Puglisi weet met dit debuut op een originele manier een verhaal te vertellen over twee jonge kinderen. De setting waarbinnen het verhaal zich afspeelt is vernieuwend. Het gaat het over een jongen, Nout, en ‘ik’. Wie die ‘ik’ is, mag de lezer geheel zelf invullen. De twee kinderen wonen samen met hun mama’s in hetzelfde huis maar daarom vormen ze nog geen koppel. Het is eerder een vorm van co-housing.

In hun zoektocht naar de Razende Ruimte komt de leefwereld van de kinderen in beeld. Die lijkt erg gewoon maar is het ook weer niet. Zo ontdekken de kinderen dat de buurman die achter de grote haag woont, helemaal niet is wie ze dachten dat hij is. Fantasie en werkelijkheid balanceren op een dunne koord. Er zitten heel wat verfrissende en beeldverruimende elementen in het verhaal verweven. Fleur doet dat op zo’n doordachte manier dat het haast niet opvalt. Het staat erin als de doodnormaalste zaken van de wereld – en zo hoort het ook te zijn. Dit boek opent een raam, nee, de grote poort naar een diverse samenleving als de norm.

Verder is het een verhaal met vaart, spanning én humor. Het sluit zeer goed aan bij de belevingswereld van de oudste kleuters. Aron Dijkstra brengt het verhaal in beeld met zijn kenmerkende tekenstijl: dynamische perspectieven en geen computerwerk, maar wel potlood, inkt en verf. Het was een hele uitdaging om het personage 'ik' zo neutraal als mogelijk vorm te geven zodat iedereen er zich in kan herkennen. Knap werk!

Een heerlijk verhaal waar je instant vrolijk van wordt!

Om voor te lezen vanaf vier jaar.